GEZAMENLIJK ADVIES 3D-RADEN OVER MANTELZORG

GEZAMENLIJK ADVIES 3D-RADEN OVER MANTELZORG

 

 

Aan:   Het College van Burgemeester en Wethouders van Amsterdam

T.a.v. Mevr. S. Kukenheim, wethouder Zorg

AMSTERDAM

 

Amsterdam, 28 november 2019

 

 

PARTICIPATIERAAD

 

Visie Participatieraad:

De Participatieraad is van mening dat mantelzorg een welkome aanvulling is op het reguliere zorgaanbod. Het strookt met het idee van de Participatiemaatschappij dat burgers zoveel mogelijk zelf zorg dragen voor elkaar. Hiermee wordt de reguliere zorg, zowel curatief als maatschappelijk, ontlast. Tevens worden de financiën van de overheid ontzien, hetgeen in het licht van de voortschrijdende vergrijzing een positief punt is. Het kan echter niet zo zijn dat de overheid haar verantwoordelijkheid neer legt bij de vrijwillig mantelzorg verlenende burger. Een groot deel van hen komt niet alleen financieel in de knel.

De Participatieraad ziet bij een deel van zijn achterban, zijnde cliënten van de Participatiewet, grote bereidheid om een deel van de zorg voor geliefden, familieleden en anderen op zich te nemen. De raad juicht dit beslist toe. Het is laagdrempelige zorg, uitgevoerd door iemand uit de directe omgeving.

De Participatieraad ziet echter duidelijke belemmeringen voor het kunnen uitvoeren van Mantelzorg. Grootste steen des aanstoots is wat de raad betreft de Kostendelersnorm. Deze wordt naar mening van de raad te vaak toegepast op mantelzorgers. Ook de sollicitatieplicht is een belemmering. Verder constateert de raad dat mantelzorgers te weinig (financiële) ondersteuning krijgen. De raad onderschrijft wat dat betreft de visie van zowel de WMO-raad als het Jeugdplatform.

De Participatieraad constateert verder dat in sommige gevallen mantelzorg wordt verleend door inwonende jongere familieleden van zorgbehoevenden. Indien laatstgenoemden komen te overlijden is er kans dat de inwonende mantelzorger daarna geen woning heeft.

 

 

ADVIES:

  1. Mantelzorgers zoveel mogelijk vrijwaren van de kostendelersnorm. De gemeente kan hier zijn discretionaire bevoegdheid inzetten.
  2. Personen die meer dan 20 uur per week bezig zijn met mantelzorgverlening vrijwaren van de sollicitatieplicht.
  3. Bied mantelzorgers met betrekking op die zorg gratis openbaar vervoer en/of vrijstelling van de parkeerheffing.
  4. Onderzoek de redenen van de geringe vraag naar ondersteuning bij mantelzorgers met een multiculturele achtergrond.
  5. Nodig bij de zogenaamde ‘keukentafelgesprekken’ de zorgverleners en mogelijke mantelzorgers nadrukkelijk uit om aan dit gesprek deel te nemen. Onwerkelijke verwachtingen kunnen hiermee worden uitgesloten. Deze gesprekken hoeven niet noodzakelijkerwijs aan de keukentafel plaats te vinden. Wijs de zorgvrager op de mogelijkheden zich door een onafhankelijke deskundige te laten vergezellen bij dit zorgvraag-gesprek.
  6. Bedenk dat over een concrete zorgvraag door het betreffende zorgkantoor’ wordt beslist. De gemeente hanteert haar eigen doelstellingen en maakt gebruik van diverse zorgaanbieders. Mantelzorgers dienen hierin niet te worden ‘meegezogen’.
  7. Eerbiedig de privacy van zorgvrager en mantelzorgers.
  8. Geef mantelzorgers alle nodige administratieve en juridische ondersteuning. Het sociaal loket of de toekomstige wijkteams kunnen hier een rol in spelen.
  9. Na overlijden van een zorgbehoevende moet er voor de mantelzorg verlenende familieleden passende huisvesting zijn.

 

Namens de Participatieraad,

Martin Brandwagt

Martie Janssen

 

 

 

WMO-RAAD

 

Ongevraagd advies mantelzorg

Het is één van de belangrijkste uitgangspunten van de Wmo: het versterken van zelfredzaamheid van de burgers om hen zo lang mogelijk zelfstandig thuis te laten wonen. Hiervoor is de hulp en zorg van familie, buren en kennissen onontbeerlijk. Als deze hulp en zorg langdurig is en te maken heeft met ziekte of beperking spreken wij van mantelzorg. Deze zorg overstijgt de gebruikelijke zorg, die men binnen een persoonlijke relatie voor elkaar heeft. Mantelzorgers dragen in belangrijke mate bij aan een zorgzame samenleving door de ondersteuning van een naaste op zich te nemen.

Uit onderzoek van de gemeente blijkt dat zeker 55.000 Amsterdammers aan mantelzorg doen. Hiervan voelt ongeveer 17 % (ca. 10.000) zich zwaar belast of zelfs overbelast. Deze cijfers stemmen tot nadenken en actie.

 

Beleid:

In het huidige coalitieakkoord staat dat mantelzorgers ondersteuning zullen krijgen, die aansluit bij hun behoeften. De uitwerking hiervan heeft geleid tot de volgende beleidsvoornemens:

  • de gemeente geeft blijk van waardering voor mantelzorgers door middel van een mantelzorgcompliment en een mantelzorgdag

 

Ongevraagd advies mantelzorg

 

Het is één van de belangrijkste uitgangspunten van de Wmo: het versterken van zelfredzaamheid van de burgers om hen zo lang mogelijk zelfstandig thuis te laten wonen. Hiervoor is de hulp en zorg van familie, buren en kennissen onontbeerlijk. Als deze hulp en zorg langdurig is en te maken heeft met ziekte of beperking spreken wij van mantelzorg. Deze zorg overstijgt de gebruikelijke zorg, die men binnen een persoonlijke relatie voor elkaar heeft. Mantelzorgers dragen in belangrijke mate bij aan een zorgzame samenleving door de ondersteuning van een naaste op zich te nemen.

Uit onderzoek van de gemeente blijkt dat zeker 55.000 Amsterdammers aan mantelzorg doen. Hiervan voelt ongeveer 17 % (ca. 10.000) zich zwaar belast of zelfs overbelast. Deze cijfers stemmen tot nadenken en actie.

 

Beleid:

In het huidige coalitieakkoord staat dat mantelzorgers ondersteuning zullen krijgen, die aansluit bij hun behoeften. De uitwerking hiervan heeft geleid tot de volgende beleidsvoornemens:

  • de gemeente geeft blijk van waardering voor mantelzorgers door middel van een mantelzorgcompliment en een mantelzorgdag
  • de gemeente geeft advies en informatie over voorzieningen die er zijn voor mantelzorgers, zoals ondersteuning, trainingen, logeeropvang e.d.
  • de gemeente besteedt meer aandacht aan de ondersteuning door jonge mantelzorgers

Ondanks deze beleidsvoornemens kwam het gemeentebestuur deze zomer met een plan om in 2019 en 2020 € 400.000 te bezuinigen op mantelzorg. Deze bezuiniging zou vanaf 2021 zelfs leiden tot een besparing van 1,4 miljoen. De bezuiniging leidt onder meer tot stoppen met de cadeaubon van € 20 als blijk van waardering. Ook krijgen instellingen minder subsidie om mantelzorgers bij te staan met coaching en opleidingen.

Weliswaar is de bezuiniging voor het jaar 2019 geschrapt, waarmee de cadeaubon voor dit jaar is gered. Voor 2020 gaat de bezuiniging op de mantelzorg terug van 4 naar 3 ton. De bezuiniging van 1,4 miljoen vanaf 2021 staat echter nog overeind. Volgens recente onderzoek zal de behoefte aan mantelzorgers met 70% toenemen terwijl het aantal mantelzorgers slechts met 7% toeneemt. Dit heeft te maken met de vergrijzing, de toegenomen arbeidsparticipatie en de ambulantisering van de zorg.

Mantelzorg is altijd aanvullend en biedt geen oplossing voor het tekort aan professionele zorg. Een goede samenwerking met en ondersteuning van professionals is onontbeerlijk voor goede mantelzorg. Het spreekt voor zich dat dit tijd en geld kost.

 

Advies:

  • Veranker het voorgenomen beleid en schrap de bezuinigingen. Ga bij het toekennen van zorg niet primair uit van de hulp door de mantelzorger maar van het leveren van voldoende ondersteuning en maatwerk.
  • Zorg hierbij voor een goede samenwerking tussen formele en informele zorg.
  • Herwaardeer het mantelzorgcompliment, zodat het bedrag echte waardering uitdrukt.
  • Probeer ook de gebruikers van mantelzorg, die niet bekend zijn bij de gemeente, zoveel mogelijk te attenderen op het mantelzorgcompliment.

 

Financieel, juridisch en professioneel:

Veel mantelzorgers hebben extra kosten voor parkeren, reizen, bewassing enz. Deze kosten kunnen oplopen tot € 1.000 per jaar. Als er geen professionele ondersteuning is worden mantelzorgers snel verleid zèlf werkzaamheden te verrichten, die hun geestelijke of fysieke kennis en kunde te boven gaan. Deskundige training en begeleiding is dan ook belangrijk om de taak van mantelzorger goed uit te voeren. Daarnaast is een voorziening nodig om eventuele fouten die gemaakt worden en waarvan de kwetsbare Amsterdammer, die afhankelijk is van mantelzorg, de dupe wordt te voorkomen. Dit geldt zowel voor de juridische aansprakelijkheid van de mantelzorger als de opvang als het fout gaat met degene die mantelzorg krijgt.

 

Advies:

  • Kom mantelzorgers financieel tegemoet in de kosten die zij vanwege het mantelzorgen moeten maken
  • Amsterdammers die gebruik maken van mantelzorgers kunnen in aanmerking komen voor een PGB. Maak ze hierop attent.
  • Maak de besteding van de financiële middelen meer transparant.
  • Verken de mogelijkheden om mantelzorgers financieel en juridisch te beschermen en tref de mogelijke regelingen.
  • Verplicht naast Markant ook de andere professionele instellingen training en begeleiding van mantelzorgers op zich te nemen, zodat deze (des-)kundig de mantelzorg kunnen uitvoeren.

 

Groeiende vraag:

Mantelzorgers met een andere culturele achtergrond zijn vaak zwaarder belast, aangezien mantelzorgen daar meer vanzelfsprekend is. Tegelijkertijd wordt er veel minder professionele ondersteuning gevraagd.

 

Er is naast de groeiende groep ouderen een grote groep mensen bijgekomen, die niet meer in een instelling terecht kunnen en zich min of meer zelfstandig moeten handhaven. We denken bijvoorbeeld aan mensen met GGZ- problematiek. Ook zij zullen naast professionele begeleiding een beroep doen op mensen in hun omgeving. Deze mantelzorg is vaak levenslang, gecompliceerd en stoelt vaak op ingewikkelde familierelaties en loyaliteiten. Dit vraagt specifieke vaardigheden.

 

Advies:

  • Communiceer nadrukkelijk naar deze groepen dat zij het niet alleen hoeven te doen en op steun kunnen rekenen.
  • Houd bij het vaststellen van professionele begeleiding rekening met de (on-)mogelijke inzetbaarheid van personen in de naaste omgeving en geef extra ondersteuning.
  • Maak afspraken met de GGZ om ook de mantelzorgers expliciet bij de begeleiding te betrekken.

 

Respijtzorg:

Respijtzorg moet een vast onderdeel zijn van mantelzorg. Iedere mantelzorger moet weten dat en hoe je de zorg tijdelijk kunt overdragen. Een financiële of organisatorische barrière hierbij is uit den boze. Als logeeropvang nodig is moet dit kunnen. Toch wordt er naar verhouding weinig gebruik van gemaakt, omdat veel mantelzorgers de eigen bijdrage niet kunnen opbrengen. Naast logeeropvang is er ook behoefte aan andere vormen van time out, zoals een tijdelijke ontlasting van de mantelzorger door inzet van informele of professionele zorg of tijdelijke (dag)opvang in de buurt.

Advies:

  • Overweeg een lagere of geen eigen bijdrage voor de logeeropvang
  • Verken de mogelijkheden voor meer vormen van een time out
  • Zorg ervoor dat de aanvullende voorzieningen om mantelzorgers respijt te kunnen geven van goede kwaliteit zijn en in iedere wijk beschikbaar.

 

Jonge mantelzorgers:

Uit onderzoek blijkt dat kinderen die (te jong) thuis moeten mantelzorgen (parentificatie) daarvan op latere leeftijd meerdere problemen ondervinden en daarvoor relatief vaak hulp in de veel duurdere GGZ nodig hebben.

 

In preventieve zin moet er daarom aandacht worden besteed aan de psychische gezondheid van jonge mantelzorgers. Daarbij is het belangrijk dat jonge mantelzorgers in het zicht komen en blijven. Via de sociale media, maar ook met behulp van andere communicatiekanalen, kun je in contact komen met deze jongeren. Onderwijs en jeugdwelzijn zijn ongetwijfeld belangrijk vindplaatsen om deze jongeren te bereiken. De OKT’s kunnen hierbij een belangrijke rol spelen en ervoor zorgen dat zij adequate hulp en ondersteuning krijgen en voorkomen dat zij overbelast raken..

Advies:

  • Zorg ervoor dat jonge mantelzorgers in beeld zijn en blijven.
  • Zet in op preventie door bijvoorbeeld via het onderwijs aandacht te besteden aan jongeren die door problemen in het gezin, zoals ziekte, psychische stoornissen of anderszins overbelast dreigen te raken.
  • Ga er bij het toekennen van zorg in het gezin niet vanuit dat een jongere in het gezin ook wel mantelzorg kan verlenen.

 

Buurtteams:

Bij de ontwikkeling van de Buurtteams vraagt de Wmo-Adviesraad bijzondere aandacht voor de mantelzorgers. De gemeente legt in de zorgverlening de nadruk op de eigen kracht van de zorgvrager en diens sociale omgeving. De aanvullende ondersteuning vanuit de Wmo wordt vanaf 2021 georganiseerd in de vorm van eenvoudige, laagdrempelige en herkenbare Buurtteams. Er zal dan minstens zo sterk als nu een beroep gedaan worden op mantelzorg. Hoewel nu nog niet afzonderlijk genoemd, zou de Wmo-Adviesraad graag zien dat in het beleid de positie van mantelzorg stadsbreed in beeld gebracht wordt, zodat de Buurtteams adequate ondersteuning kunnen bieden. De Buurtteams zullen een centrale plek moeten zijn waar alle informatie over regelingen met betrekking tot mantelzorg, (met name voor de mantelzorgers zèlf), beschikbaar is. Hetzelfde geldt uiteraard voor de Ouder en Kindteams (OKT’s) voor zover het gaat om jeugdige mantelzorgers. De Buurteams moeten voorzien in tijdige ondersteuning van de mantelzorgers en kunnen (eventueel groepsgewijs) preventieve zorg bieden in de vorm van voorlichting en training. De Amsterdammer zal voorbereid moeten worden op een toekomst, waarin hij of zij steeds meer een beroep zal moeten doen op mantelzorg of zal worden ingeschakeld als mantelzorger.

Mensen vallen in een gat als zij langdurig mantelzorg hebben verleend en de gebruiker ervan er plotseling niet meer is, bijvoorbeeld door overlijden. Dan is het belangrijk dat er vanuit het Buurtteam nog enige tijd contact onderhouden wordt met de mantelzorger. Deze ambulante ondersteuning kan worden afgebouwd zodra duidelijk is dat de mantelzorger het eigen leven weer heeft kunnen oppakken.

De inzet van vrijwilligers is minstens zo belangrijk. Deze moeten goed worden ondersteund en gebruik kunnen maken van deskundigheidsbevordering. Dit vraagt om professionele coördinatie.

 

Advies:

  • Zorg voor een goede positionering van mantelzorg in de Buurtteams, zodat er adequate ondersteuning geboden kan worden.
  • Zorg voor preventie in de vorm van coaching, trainingen en andere vormen van deskundigheidsbevordering zodat mantelzorgers het kunnen volhouden.
  • Zorg ervoor dat de buurtteams ook nazorg bieden aan de mantelzorger.
  • Doe aan bewustwording van het feit dat mantelzorg de komende jaren een steeds belangrijkere rol zal spelen in onze samenleving.

 

En voorts zijn wij van mening dat mantelzorg te allen tijde aanvullend is.

 

 

 

JEUGDPLATFORM

 

Aan het College van B&W

 

Geachte wethouder,

Graag adviseren wij u langs deze weg over goede ondersteuning voor mantelouders voor het domein Jeugd in Amsterdam. Eerder hebben wij de gemeente op dit onderwerp geadviseerd middels: 1.Reactie van het Jeugdplatform Amsterdam op de werknotitie ‘2017: Toekomstperspectief Informele Zorg en Vrijwillige Inzet’ en het advies ‘Informele zorg’ in 2015.

  1. Inbreng bij `Stedelijk Kader Basisvoorzieningen`
  2. In dialoog over ontwikkelend beleid met medewerkers van gemeente
  3. Onder de aandacht brengen bij Ouder-en Kindteams, Markant, instellingen. Bij Jeugdplatform Amsterdam zien we veel ouders die langdurig zorgen voor hun chronisch zieke kind, kind met beperking en/of met een psychiatrische diagnose. Dit is een levenslange zorgtaak, die met veel onzekerheid, verdriet en zorgen gepaard kan gaan, naast het normale ‘ouder zijn’. Jeugdplatform Amsterdam (JPA) krijgt regelmatig signalen dat de ondersteuning voor deze ouders veel beter kan. JPA heeft daarom een inventarisatie gedaan waar mantelouders tegenaan lopen en wat hen zou kunnen helpen, en geeft op basis daarvan dit advies uit. Het dominante beeld dat deze ouders schetsen is er een van continu het gevoel te hebben te moeten vechten. Vechten om de juiste hulp voor hun kind te krijgen, vechten om zichzelf, hun relatie, gezin en huishouden overeind te houden en vechten om erkenning en begrip. We schetsen eerst de signalen, en vervolgens doen we een aantal concrete aanbevelingen. We vernemen graag van u of u het geschetste beeld herkent, en welke maatregelen u treft om mantelouders in staat te stellen duurzaam voor hun kind te zorgen. Hier gaat namelijk een sterk preventieve werking van uit, wat ook gebruik van specialistische hulp kan verminderen. Waar lopen deze ouders tegenaan? Onbegrip: het wordt in de maatschappij normaal gevonden dat je voor je kind zorgt, maar de uitgebreide zorg die kinderen met een zorgvraagnodig hebben, is zoveel meer dan bij een kind wat zich normaal ontwikkelt. Mantelouders voelen zich daar onvoldoende in gezien. Ook krijgen zij regelmatig het gevoel dat ze met wantrouwen worden bejegend doororganisaties wanneer zij informeren naar mogelijkheden voor ondersteuning en het aanvragen ervan. ‘Ik voel me net een crimineel, een boef. Ik moet elke keer weer bewijzen dat mijn kind een beperking heeften waarom we ergens een vergoeding voor nodig hebben, terwijl we gewoon recht hebben op bepaalde voorzieningen.’

Zwaarte van belasting: de dagen en de nachten zijn gevuld met zorg. Begeleiding bij allerlei taken die bij zich normaal ontwikkelende kinderen afneemt met de tijd, blijven bij veel van deze kinderen nodig. Lopen, communicatie, eten, zindelijkheid, maar ook sociale contacten van het kind en het als ze ouder worden zelfstandig dingen oppakken en afspraken maken en nakomen, verloopt sterk vertraagd of stagneert zelfs. Het kind wordt wel groter en ouder (fysiek en qua leeftijd), maar het kan nog steeds een hulpvraag hebben die niet passend is bij de leeftijd. De zorgbehoefte van kinderen kan ook heel veranderlijk zijn en is vrijwel nooit stabiel. ‘Ik werk er keihard voor en toch heb ik vaak het gevoel dat ik een slechte ouder ben.’ Wirwar in informatie en voorzieningen. Mantelouders hebben in tegenstelling tot niet-mantelouders nog extra taken, namelijk het vinden van de juiste zorg voor hun kind. Het gaat hier om het vinden van partijen die de juiste diagnose(s)kunnen stellen, het vinden van professionele behandeling en begeleiding, het vinden van passende zorg in natura of door inzet van een PGB en het vinden van de juiste loketten voor financiële ondersteuning. Veel ouders worstelen met onduidelijkheid over waar zijrecht op hebben maar ook praktische informatie over welke aanbieders er zijn en welke mogelijkheden er zijn voor hun kind. Veel ouders hebben vaak ook niet het idee dat het belang van het kind voorop staat en moeten aandringen en erg vasthoudend zijn om ervoor te zorgen dat ze niet afgewimpeld worden. ‘Er zijn zoveel verschillende lagen waar informatie verwerkt wordt, in die lagen wordt de informatie versnipperd en uit z’n verband getrokken. Je moet alles nalezen, een derde persoon die je niet persoonlijk hebt gesproken neemt een besluit. Er zit veel ruis op de lijn, en in mijn ervaring ook veel belangen van iedereen, maar ouders en kind worden niet echt gezien.‘

Zelfzorg van de ouders: mantelouders kunnen makkelijk overbelast raken: elk halfuur wakker met je angstige kind, waardoor je als mantelouder korte nachten maakt, slaapcycli overslaat en vermoeid achter het stuur kruipt, maaltijden overslaat, ongezonde eetkeuzes maakt(‘we eten al 3 jaar een boterham met pinkakaas ’s avonds want tijd om te koken hebben we niet)’, niet toekomt aan sport, ontspanning, lichamelijke zelfzorg als douchen, naar de kapper gaan en sociale contacten bij houden. ‘En ook begrip en aandacht voor vaders, daar is echt helemaal niks voor.’

Gebrek aan opvang: Er is onvoldoende mogelijkheid voor naschoolse gespecialiseerde opvang, terwijl kinderen met een hulpvraag deze zorg op maat vaak wel nodig hebben. Ook is deze opvang voor ouders heel belangrijk, omdat zij hierdoor hun werk kunnen blijven doen, maar ook op andere vlakken ontlast kunnen worden. Er zijn nu onvoldoende van deze gespecialiseerde plekken beschikbaar. Om ouders te ontlasten en op te laden moeten zij af en toe in staat zijn om de zorg aan een ander over te laten, bijvoorbeeld een vast persoon die voldoende kennis heeft van de fysieke of mentale beperking van het kind. Een ander voorbeeld is een gespecialiseerde oppas of indien beschikbaar ondersteuning van familieleden die zorg overnemen. Relatie met werk: Mantelouders vertellen dat hun werk kan lijden onder de zorgtaken, werktaken worden minder goed uitgevoerd door gebrek aan concentratie, weggeroepen worden voor zorg voor het kind of bijvoorbeeld afspraken met hulpverlening onder werktijd. Ook zijn er stellen waar een van de partners helemaal niet (meer) werkt omdat de zorg teveel tijd en energie vraagt.

Financiën: veel mantelouders maken veel extra kosten. Denk aan vervoer, privé zwemlessen, hulpmiddelen als luiers, rolstoel, rolstoel busje, tijdsinvestering kost ook geld (vrij nemen van werk), gespecialiseerde oppas, het niet of minder kunnen werken van ouders. Ook zijn er belastingnadelen als een van de partners niet werkt en de ander fulltime. ‘Je zou kunnen zeggen dat ik werk voor mijn zoon, in een instelling zou hij ook begeleid worden wat veel meer geld kost. Ik kan moeilijk andere mensen inhuren, want wisseling van mensen kan hij niet aan. En dan verwachten ze dat ik voor €20,-per uur iemand ’s nachts kan inhuren die ervoor kan zorgen dat ik slaap?’

Gevolgen voor gezin als systeem: Ook de zich normaal ontwikkelende broertjes en zusjes hebben aandacht, tijd en ruimte nodig van de ouders, los van het kind met beperking/met extra hulpbehoefte. Mantelouders vertellen dat zij vaak niet het gevoel hebben er goed voor de andere kinderen te kunnen zijn. Mantelouders moeten in staat gesteld worden gewone ouders voor hen te zijn. Ook kan de verhouding van ouders als partners onder druk komen te staan. De zorgtaken en het draaiend houden van huishouden om het gezin te laten functioneren vraag veel tijd en aandacht. Hier komt de aandacht voor elkaar als partners te kort.‘ Het kind heeft de diagnose, maar eigenlijk is het een `familie-diagnose` met een gezamenlijke hulpvraag`. Er draait zo veel om zorg, ondersteuning en begeleiding, dat het systeem gezin, relatie en vriendschappen erg onder druk staan. ́

Wat willen mantelouders van de gemeente?

1.Begrip voor de zwaarte en de moeiteen dat er geluisterd wordt naar de behoeften van ouders. Er is behoefte aan echte betrokkenheid, het gevoel dat je gehoord wordt, het gevoel dat je er niet alleen voor staat en gedeelde verantwoordelijkheid. Ouders willen af van het wantrouwen en het vechtgevoel.

2.Een vaste ‘ZorgManager’ die de zorg rondom het kind coördineert en weet heeft van regels, voorzieningen en vergoedingen. Het is gericht op het kind en op de ouders.

3.Onafhankelijke cliëntondersteuning, welke geen enkel ander belang hoeft te dienen dan dat van het kind en de mantelouder.

4.Begeleiding van de ouders in zelfzorg, en indien nodig ook psychische ondersteuning in hoe om te gaan met de zware druk. Ook zou scholing voor ouders helpen, zodat zij toegerust zijn om voor hun kind te zorgen.

5.Meer voorzieningen om het systeem te ontlasten: gespecialiseerde opvang van het kind zodat er ruimte is voor andere gezinsleden en om zelf op te laden.

6.PGB, financiële compensatie of zorg in natura voor het kind zodat ouders geen financiële schade lijden.

  1. Praktische zorg, zoals een huishoudster, maaltijddienst of boodschappendienst.
  2. Lotgenotencontact, om met elkaar kennis en ervaringen te kunnen uitwisselen.
  3. Sterk verbeterde bekendheid van alle regels, wetten, voorzieningen en sociale kaart. ‘Het recht op dubbele kinderbijslag is bij veel mensen niet bekend, en je kan het niet met terugwerkende kracht aanvragen.’ Ondanks de veelheid aan voorzieningen en grote inzet die wordt gedaan op dit thema in de gemeente Amsterdam, komt uit de signalen van deze mantelouders het beeld van een tekortschietende overheid naar voren.

 

JPA is benieuwd naar de reactie van de gemeente. We vernemen graag van u of u het geschetste beeld herkent, en welke maatregelen u treft om mantelouders beter in staat te stellen duurzaam voor hun kind te zorgen. Wij denken natuurlijk graag mee over maatregelen en acties om dit voor

 

Wij denken natuurlijk graag mee over maatregelen en acties om dit vorm te geven.

Met vriendelijke groet,

Adviesgroep van het Jeugdplatform Amsterdam